abcZdrowie.pl

Jak szacują eksperci, ponad połowa pracowników europejskich nie radzi sobie ze stresem życia codziennego. Tymczasem niewłaściwy tryb życia w połączeniu z przewlekłym stresem może prowadzić do wypalenia zawodowego. Dowiedz się, na czym polega ten problem i jak go pokonać za sprawą kilku prostych zmian.

REKLAMA
Po czym poznać wypalenie zawodowe?
Wypalenie zawodowe jest stanem wyczerpania fizycznego, emocjonalnego lub umysłowego, połączonego z wątpliwościami na temat własnych kompetencji i wartości wykonywanej pracy. Początek tego procesu jest trudny do stwierdzenia. Problem rozwija się bowiem stopniowo i w sposób niezauważalny. Osoby doświadczające tego problemu często stają się cyniczne lub krytyczne w pracy, niechętnie udają się do miejsca pracy, mają problem z rozpoczęciem pełnienia obowiązków, łatwo się denerwują i są niecierpliwe w stosunku do współpracowników lub klientów. Wypalenie zawodowe wiąże się z brakiem energii do ciągłej produktywności, brakiem satysfakcji z osiągnięć zawodowych, uczuciem rozczarowania, zaburzeniami snu i apetytu, a także symptomami fizycznymi, takimi jak niewyjaśnione bóle głowy czy pleców.
Generalnie specjaliści wyróżniają dwa rodzaje wypalenia – aktywne i bierne. Pierwsze spowodowane jest czynnikami zewnętrznymi, takimi jak warunki pracy. Drugie natomiast jest reakcjami wewnętrznymi organizmu na te czynniki. Podatności na wypalenie zawodowe sprzyjać mogą także cechy indywidualne pracownika – np. niska samoocena, bierność, zależność, brak wiary we własne możliwości czy skłonność do unikania trudnych sytuacji.
Powody wypalenia zawodowego mogą być różne. Problem wynikać może z utraty kontroli – niemożności oddziaływania na decyzje, które dotyczą wykonywanych obowiązków, takie jak dobór zadań, harmonogram pracy czy jej ilość. Podobnie rzecz ma się z brakiem dostępu do zasobów koniecznych do wykonywania pracy. Niekomfortowa dla pracownika jest także sytuacja, w której nie może on ustalić stopnia własnych kompetencji oraz tego, czego się od niego wymaga. Wypalenie zawodowe wraz z czasem dotknąć może osobę, która nie jest dopasowana do piastowanego stanowiska – zawód nie jest zgodny z zainteresowaniami i umiejętnościami pracownika. Niekorzystnie na człowieka wpływać może również praca wymagająca zbyt dużo czasu i wysiłku oraz niepozwalająca spędzać czasu z przyjaciółmi i rodziną.
Lekceważone wypalenie zawodowe prowadzić może do poważnych komplikacji, takich jak nadmierny stres, zmęczenie, bezsenność, depresja, niepokój, pogorszenie stosunków rodzinnych i partnerskich, nadużywanie alkoholu i innych używek, choroby serca, podwyższony cholesterol, cukrzyca typu 2, udar, otyłość oraz podatność na inne choroby.
Jak poradzić sobie z wypaleniem zawodowym?
Jak zapewniają specjaliści, w walce z wypaleniem zawodowym efekty przynieść może zmiana diety i większa aktywność fizyczna. W sytuacjach doraźnych skuteczne okażą się metody relaksacyjne – tłumaczy Ilona Cichecka, dietetyk z Fontis health&lifestyle. Jedno z takich ćwiczeń polega na wykonaniu wdechu nosem i wydechu ustami. Skuteczne okazać się może także świadome oddychanie metodą Jacobsona, w którym naprzemiennie napina się i rozluźnia mięśnie.
Zdaniem specjalistki, niezwykle ważne jest to, co jemy w pracy, a w szczególności chodzi o drugie śniadanie. Najlepiej kupić je lub przygotować wcześniej. Wskazane jest spożywanie owoców, warzyw, soków, zup oraz bakalii. Wystrzegać się należy węglowodanów prostych, a więc czekolady, kawy i napojów energetycznych.
Nie jest to jednak wszystko, co można zrobić, aby pokonać wypalenie zawodowe. Eksperci zaznaczają, że walkę z problemem warto zacząć od rozpoznania stresorów, które przyczyniają się do jego pogłębienia. Poprawę przynieść może zmiana formy lub czasu pracy, a także rozmowa z przełożonym na temat możliwości rozwoju zawodowego. Korzystne okazać się mogą krótkie przerwy od pracy, w których robić można rzeczy sprawiające nam przyjemność. Ważnym krokiem jest także ocena własnych zainteresowań, umiejętności i pasji. W ten sposób możliwe jest podjęcie decyzji odnośnie do zmiany miejsca zatrudnienia, np. na takie, które lepiej odpowiada naszym wartościom i zainteresowaniom.