https://www.flickr.com/photos/v1ctor/8325573561 by .v1ctor Casale. / CC By 2.0

Badania pokazują, że stwardnienie rozsiane (SM) negatywnie wpływa na psychikę osób dotkniętych chorobą – około 24 proc. badanych doświadczało myśli samobójczych podczas trwania choroby; 4,1 proc. podjęło próbę odebrania sobie życia, z czego 2,1 proc. kilka razy. Szacuje się, że depresja w tej grupie osób występuje nawet 7 razy częściej niż w przypadku ogólnej populacji.

REKLAMA
Dlaczego pacjenci z SM często miewają depresję?
Układ odpornościowy chorych na SM okresowo atakuje ośrodkowy układ nerwowy, co skutkuje zmianami w mózgu i rdzeniu kręgowym. Każdy atak powoduje uszkodzenie mózgu, a dokładniej otoczki mielinowej pokrywającej włókna nerwowe w tym ważnym organie. W wyniku szkodliwego procesu komunikacja pomiędzy mózgiem a resztą ciała zostaje spowolniona lub zupełnie zanika. W zależności od tego, gdzie zachodzi uszkodzenie, może pojawić się osłabienie fizyczne, odrętwienie lub zmiany nastroju.
Depresja może być wynikiem trudnej sytuacji i stresu. Łatwo zrozumieć, że chorzy na SM, powodujące potencjalną niepełnosprawność, są podatni na depresję. Pacjenci miewają często kryzysy, ponieważ leczenie choroby jest niezwykle uciążliwe. Co więcej, w Polsce nie istnieje odpowiednie wsparcie psychologiczne dla cierpiących osób.
Depresja może być również spowodowana przez stwardnienie rozsiane – postęp choroby może uszkodzić otoczkę mielinową okalającą nerwy, które są przekaźnikami sygnałów wpływających na samopoczucie. Poza tym depresja może być też skutkiem ubocznym niektórych leków stosowanych w leczeniu SM, takich jak steroidy czy interferon.
Należy pamiętać, że codzienne zmagania z chorobą wywołują u pacjentów uczucie sfrustrowania, gniewu, poczucie bezsilności lub niepokoju, co jest zjawiskiem naturalnym. Jeżeli jednak uczucie smutku i przygnębienia staje się intensywne, trwa przez długi okres czasu i przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu, może być już mowa o depresji, która nieleczona powoduje trwające latami cierpienie i może prowadzić do samobójstwa.
Typowe objawy depresji to m.in.: smutek, utrata energii, uczucie beznadziei i bezwartościowości, brak przyjemności z zajęć, które wcześniej sprawiały radość, trudności z koncentracją, niekontrolowany płacz, trudności w podejmowaniu decyzji, drażliwość, zwiększona potrzeba snu lub bezsenność.
Jak leczyć depresję u pacjenta z SM?
Jeżeli chorujesz na stwardnienie rozsiane (http://portal.abczdrowie.pl/stwardnienie-rozsiane), pierwszym krokiem w leczeniu depresji jest rozpoznanie jej u siebie – kolejnym, poszukiwanie pomocy. Te dwa kroki mogą być najtrudniejszą częścią procesu leczenia. Kiedy zdecydujesz się szukać pomocy medycznej, zacznij od lekarza pierwszego kontaktu, który zbada cię i upewni się, czy leki lub inna choroba nie są powodem twoich problemów. Lekarz może przepisać leczenie lub skierować do specjalisty.
Kluczowe wydaje się być także otoczenie bliskich osób, które znają zwyczajne zachowanie chorego i będą w stanie rozpoznać niepokojące objawy. Jeżeli bliska osoba martwi się o symptomy depresji, należy poinformować o tym lekarza. Jeżeli ten podejrzewa, że depresja powodowana jest zażywanymi lekami, możliwe jest dostosowanie sposobu leczenia do potrzeb pacjenta.
W przypadku osób cierpiących na stwardnienie rozsiane leki antydepresyjne są najbardziej efektywne w połączeniu z psychoterapią. Pacjent rozmawia ze specjalistą, który pomaga pracować nad czynnikami wywołującymi depresję.
Jeżeli depresja ma podłoże w biologicznych zmianach mózgu związanych ze stwardnieniem rozsianym, zaleca się leczenie trójcyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi, ponieważ ich skutki uboczne mogą dodatkowo pomagać złagodzić objawy SM, takie jak problemy ze snem, ból i problemy z pęcherzem.
Dowiedz się więcej o pomocy w depresji: http://portal.abczdrowie.pl/pomoc-w-depresji.
W przypadku, gdy depresja wynika z wpływu stwardnienia rozsianego na jakość życia, dobrym rozwiązaniem mogą być grupy wsparcia. Przykładowo Fundacja Urszuli Jaworskiej zajmuje się prowadzeniem warsztatów dla pacjentów z SM. Uzyskanie odpowiedniego wsparcia i leczenie jest istotne dla poprawy jakości życia dla osób z SM i depresją. Specjaliści zalecają podjęcie się zajęć, które sprawiają nam radość, spędzanie czasu z rodziną i przyjaciółmi oraz aktywność fizyczną.