Dziecięcy Telefon Zaufania to dla wielu dzieci jedyna szansa na to, by ktoś wysłuchał ich problemów bez oceniania.
Dziecięcy Telefon Zaufania to dla wielu dzieci jedyna szansa na to, by ktoś wysłuchał ich problemów bez oceniania. Fot. Canva

Telefon zaufania dla dzieci dzwoni coraz częściej. W zeszłym miesiącu dyżurujący psycholodzy przeprowadzili ponad cztery tysiące rozmów, w tym 1777 przez czat. Wśród tematów rozmów dominowała samotność, niezrozumienie przez rówieśników i rodziców, którzy dodatkowo utrudniają dzieciom pójście do psychologa czy psychiatry, przemoc w szkole. I jeszcze jeden problem. Może się go domyślacie.

REKLAMA

Pod numer telefonu Dziecięcego Telefonu Zaufania (800 12 12 12) zadzwoniło w kwietniu 2688 dzieci. Kolejne 1777 kontaktowało się na czacie Rzecznika Praw Dziecka. Dyżurujący eksperci przeprowadzili więc ponad cztery tysiące rozmów w ciągu zaledwie miesiąca.

Dziecięcy Telefon Zaufania. Zapamiętaj numer 800 12 12 12

Dziecięcy Telefon Zaufania i czat Rzecznika Praw Dziecka to miejsca, gdzie dzieci mogą zostać wysłuchane siedem dni w tygodniu, przez całą dobę. Bezpłatnie.

Konsultanci, którzy w nich dyżurują, to wykwalifikowani eksperci, psychologowie i pedagodzy. Wysłuchają bez oceniania, pouczania, krytykowania.

Każde dziecko może bezpiecznie opowiedzieć im o swoich emocjach, odczuciach, lękach. A jeśli trzeba, nie kończy się na wysłuchaniu, bo eksperci podejmują konkretne działania, czasem takie, które ratują nie tylko zdrowie, ale i życie.

Psychiatra i psycholog dziecięcy. Wielu rodziców nie chce szukać u nich pomocy

W kwietniu 2025 r. wśród łącznie prawie 4,5 tys. rozmów dzieci sygnalizowały konsultantom głównie problemy związane z:

  • Poczuciem osamotnienia i bycia nieważnym dla rodziców, znajomych i przyjaciół. Niestety, wśród problemów związanych z rodzicami, dzieci wymieniały także opór rodziców przed pójściem dziecka po pomoc do psychiatry i psychologa.
  • Przemocowymi zachowaniami w szkole, których dzieci doświadczały zarówno ze strony uczniów, jak i nauczycieli.
  • Brakiem akceptacji własnego wyglądu i związanych z tymi zaburzeniami odżywiania, takimi jak kompulsywne objadanie się, bulimia czy anoreksja.