Chyba każdemu zdarzyło się mieć biegunkę. Teraz pomyśl, że ciągnie się miesiącami, nawet latami, a ty 20 razy dziennie odwiedzasz toaletę. To, że prawie zamieszkałeś w WC, to nie koniec problemu, dodatkowo bardzo boli cię brzuch. Niektórzy pomyślą, że coś takiego jest niemożliwe. Otóż tak żyje ok. 100 tys. osób w Polsce. Chorują na nieswoiste zapalenie jelit.
W grupie nieswoistych zapaleń jelit mamy dwie choroby: wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz rzadziej występującą chorobę Leśniowskiego-Crohna. Zarówno jedna, jak i druga choroba są nieuleczalne. Chorują ludzie młodzi, a także dzieci.
Choroba Leśniowskiego-Crohna (chL-C)
Przewlekłe, nieswoiste zapalenie jelita wykazujące skłonność do ziarninowania. Cechą charakterystyczną zmian zapalnych jest ich ogniskowy lub odcinkowy charakter (odcinki zmienione chorobowo zwykle są oddzielone odcinkami zupełnie zdrowymi). Odróżnia to schorzenie do wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (wzjg), gdzie zmiany zapalne mają charakter ciągły i postępują od odbytnicy zajmując kolejne odcinki jelita grubego.
Drugą cechą różniącą chL-C od wzjg jest objęcie przez proces zapalny nie tylko błony śluzowej, ale całej grubości jego ściany jelita (od błony śluzowej do błony surowiczej). Zmiany zapalne występować mogą we wszystkich odcinkach przewodu pokarmowego – od jamy ustnej aż do odbytnicy. W 25-30% przypadków zmiany występują tylko w jelicie cienkim, z tego większość w końcowym odcinku jelita cienkiego-jelito kręte (ileitis terminalis), w 20-25% tylko w jelicie grubym, zaś w 40-55% przypadków jednocześnie w jelicie cienkim i grubym. W 50% przypadków obserwujemy zmiany okołoodbytnicze (szczeliny, przetoki), a u blisko jednej trzeciej chorych udaje się wykryć zmiany zapalne w materiale biopsyjnym pochodzącym z żołądka i dwunastnicy.
Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna zależą od lokalizacji, rozległości i stopnia zaawansowania zmian w przewodzie pokarmowym. Często pierwsze objawy są niespecyficzne, a choroba zaczyna się skrycie co utrudnia i często opóźnia postawienie prawidłowej diagnozy. Najczęstszym początkowym objawem są bóle brzucha (ok. 75% przypadków) zwykle niespecyficzne, budzące ze snu, o kolkowym lub wrzodowym charakterze, nasilające się po jedzeniu i wypróżnieniu.
Więcej: j-elita.org.pl
Specjaliści szacują, że Polsce na nieswoiste zapalenie jelit choruje ok. 100 tys. osób: 15-20 tys. na chorobę Leśniowskiego-Crohna (ch.L-C) i 80 tys. na wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG). Co czwarty pacjent to dziecko. Chorują głównie mieszkańcy większych miast – 70 proc. mieszka w ośrodkach powyżej 100 tys. mieszkańców. Ponad połowa chorych ma mniej niż 30 lat.
Inny problem to późna diagnoza stawiana chorym. Wiele osób nigdy nie słyszało o nieswoistym zapaleniu jelit. Nawet lekarze nie zawsze są w stanie szybko stwierdzić, co tak naprawdę jest choremu. Szybciej diagnozowane jest wrzodziejące zapalenie jelita grubego niż choroba Leśniowskiego-Crohna, która daje mniej specyficzne objawy.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (wzjg)
Wzjg to przewlekłe nieswoiste zapalenie jelita grubego, występujące najczęściej w odbytnicy, mogące się szerzyć w sposób ciągły, na jego dalsze odcinki. W przebiegu procesu zapalnego zawsze zajęta jest odbytnica , w 50-54% odbytnica i esica a w 20% całe jelito grube.
W nielicznych przypadkach zmiany mogą objąć końcowy odcinek jelita cienkiego. Stan zapalny jelita grubego ograniczony jest z reguły jedynie do błony śluzowej, zaś pozostałe warstwy ściany jelita (mięśniówka i błona surowicza) pozostają niezmienione. Choroba przebiega najczęściej w postaci ostrych rzutów przedzielonych okresami remisji. Przyczyny kolejnych nawrotów pozostają nieznane.
Dużą rolę przypisuje się stresom psychicznym, zmianom w sposobie odżywiania, stosowaniu leków przeciwbólowych (zwłaszcza niesteroidowych leków przeciwzapalnych), zakażeniom pokarmowym oraz infekcjom innych narządów. Zarówno początek choroby, jak i przebieg następnych zaostrzeń może charakteryzować się różnym nasileniem objawów od postaci łagodnej do ciężkiej o piorunującym przebiegu.
Pierwszymi, a zarazem najczęstszymi objawami są biegunka z domieszką śluzu i krwi w kale. Pojawiać się mogą się również kurczowe bóle brzucha oraz uczucie parcia na stolec spowodowane zaburzeniami motoryki przewodu pokarmowego (przyspieszona perystaltyka, nadmierna kurczliwość jelita grubego). Łagodna postać choroby charakteryzuje się dobrą reakcją na leczenie i dotyczy ponad 50% pacjentów.
Więcej: j-elita.org
Napisz do autora: [email protected]
Nie przegap żadnej ważnej wiadomości i obserwuj nas w Google News!